Tijdens een slapeloze nacht schreef Aram Babayants het gedicht ‘Ooit komt een dag’, terwijl hij wacht op de dag dat hij eindelijk weer naar buiten mag.
Ooit komt een dag.
Ooit komt een dag dat ik weer naar buiten mag,
waar wind mijn wangen kust en ik weer kan zeggen: dag!
Maar tot die dag blijf ik dromen, stil, met kracht,
vertrouwend op de morgen die langzaam naar me lacht.De zon die zal weer schijnen op mijn gezicht, zo zacht,
en vreugde die zal bloeien uit een lange, stille nacht.
De deuren die gaan open, met al die mensen vol met kracht.
Ik tel de dagen rustig, elk uur dat langzaam gaat,
want echt, ik kan niet wachten op die ene dag.
Want ooit komt die dag — dat ik weer naar buiten mag.
Aram Babayants – 290 dagen binnen, Kerkasiel 7-9-2025
Wat hoop ik op het spoedig aanbreken van die dag!
Prachtig Aram!
Blijf dichten, want als ‘dichter’ word je een ‘opener’ van ogen in een wereld van mensen die niet goed kunnen kijken en voelen.
🙏
Michiel
Beste Aram,
Een prachtig gedicht!
Blijf geloven in jouw toekomst en hopen op de dag van licht.
Laat die twee je angsten overwinnen en je kracht geven.
Een warme omhelzing van mij.
Wat een prachtig gedicht.
Ha Aram, jouw gedicht maakt zo helder hoe het nu is en hoe het moet worden voor jou en jullie gezin..
Je met je hart inleven in jouw ervaren en gevoelde woorden, dat is wat nodig is om de mensen die aan de politieke touwtjes trekken inzicht geven omdat alleen dan rechtvaardigheid een kans krijgt🙏🏼
Hoopvolle groet van Wil
Een mooi hoopvol gedicht Aram. Ik hoop dat die dag snel aanbreekt voor jullie
Lieve Aram.
Die dag die komt.
Ik hoop morgen.
Ik was de afgelopen dagen ook binnen, in een klooster.
Naar binnen kijkend ging mijn hart open.
Jij bent totaal onschuldig, en de liefde voor leven spreekt uit jouw gedicht.
Dank je wel voor het delen.
Ik wens jullie vrijheid en alle goeds.
Liefs,
Carolien.