door ds. Kasper Jager
Op donderdag 21 augustus om 14.00 uur boden wij precies 9 maanden kerkasiel aan het gezin Babayants. Aleksa, Amelia, Ariana, Aram, Karina en Aleksandr wonen en leven dan 273 dagen bij ons in Open Hof. Meer dan 341 voorgangers, 257 vrijwilligers, 101 muzikanten en vele duizenden bezoekers houden dan de doorgaande viering 6552 uur dag en nacht gaande. Het begint bijna als iets heel gewoons te voelen. Maar moeten schuilen in een kerk om niet uitgezet te worden is alles behalve gewoon. Over 10 weken op woensdag 29 oktober is de Tweede Kamerverkiezing. Laten we iedereen oproepen om te stemmen op een partij die een echt (t)huis wil bieden aan gewortelde kinderen in Nederland.
Op zondag 17 augustus ontvingen we als Wijkgemeente Open Hof een wel heel bijzonder cadeau van de familie Babayants. Aan het einde van de ‘gewone zondagse’ viering spraken Aleksandr en Karina ons toe: “Voor ons is Open Hof een straal van licht in de duisternis van deze gekke wereld. En dat licht zullen wij altijd in ons hart bewaren. Als blijk van onze dank willen wij aan de kerk een schilderij geven: diamond painting met bloemen in een vaas, dat wij als gezin 7 maanden lang samen hebben gemaakt. Het bestaat uit bijna 40.000 steentjes, en elk steentje is als een dag van ons leven hier: gevuld met geloof, hoop en dankbaarheid aan God dat Hij ons juist hierheen heeft gebracht.” Alle reden dus om snel weer als bezoeker, muzikant, voorganger of vrijwilliger naar Open Hof te komen om het schilderij te bewonderen! De volledige toespraak is hier te lezen en te horen:
Afgelopen zondag 24 augustus was opnieuw een bijzondere ‘gewone zondagse’ viering. Voorganger was ds. Reinier Kleijer uit Haren. Enkele weken geleden schreef hij een ‘Lied voor het Kerkasiel’ (te vinden op onze website). Inmiddels heeft Reinier Kleijer opnieuw een lied geschreven, dat we zondag als slotlied hebben gezongen. Het lied sloot aan bij de lezing uit Handelingen 16:16-34 en legt een verband tussen dit Bijbelgedeelte en het kerkasiel. Het lied wordt gezongen op de melodie van Lied 942 uit het Liedboek (‘Ik sta voor U in leegte en gemis’):
- Ze zongen zich de longen uit het lijf,
Paulus en Silas die gevangen zaten
in een vergrendeld, zwaar bewaakt verblijf,
– hun voeten vastgeblokt; het mocht niet baten,
ze wisten dat geloof de angst verdrijft.
Ze loofden God met lied’ren, – bovenmate. - De aarde beefde. De gevangenis
werd vrijheid want de deuren gingen open.
Een oud verhaal dat ons een teken is
om tegen wanhoop in te blijven hopen.
Wij zullen met onze getuigenis
de allerdikste muren kunnen slopen. - Wij zingen ons de blaren op de tong
met woorden die wij hier en nu vertalen
vanuit de boodschap zoals die ooit klonk
en die wij eindeloos blijven herhalen:
De Geest die met haar vuur, haar vlam, haar vonk
ons inspireert, bemoedigt telkenmale.
Zo blijven we vieren, zingen, bidden, waken, strijden, hopen, geloven en liefhebben.
