Maandag 9 mei aan het eind van de middag werd de dienst overgenomen door een bijzondere groep uit Gouda: mensen van Extinction Rebellion (XR), mensen van de Ontmoetingskerk en familieleden uit Groningen. Een opmerkelijke combinatie, hoe is dat gekomen?
Het vallen van het kabinet en aftreden van Minister Faber was de aanleiding. Margo en Joost waren beiden al eerder in Kampen geweest voelden sterk de behoefte om juist nu een hart onder de riem te steken van de familie Babayants en degenen die zich al sinds november voor hen inzetten.
En toen ging het balletje snel rollen – een moment geprikt, Joost wilde wel de voorgangersrol op zich nemen. Vanuit de Ontmoetingskerk is hem dat niet helemaal vreemd. En met z’n tweeën is voldoende om de viering gaande te houden, dus de basis was er.
Maar toen beiden in hun omgeving gingen rondvertellen ontstond er al snel een grotere groep. Met uiteindelijk vier kerkleden, zes mensen van XR en twee familieleden; al dan niet religieus en al dan niet vertrouwd met actievoeren. We ontmoetten elkaar vlak voor de dienst voor het eerst. Maar dat had ons niet weerhouden om met elkaar de liturgie samen te stellen.
Joost: “We hadden gekozen voor een groene viering. Gezien onze eigen achtergrond leek dat passend. Dat merk je in de gebeden en dergelijke. Maar ook in de andere onderdelen: ‘De Kleine Prins’ over aandacht en zorg die noodzakelijk zijn om echt om iets te geven. In het verhaal over de Regenboog (Genesis 9) waarin God een verbond sluit met alle levende wezens. In het Pinksteroratorium waarin de Geest van God al bij de Schepping wordt bezongen.” Margo vult aan: “Het was heel mooi om te zien hoe die, door verschillende mensen aangedragen onderdelen, één geheel werden. Waarbij de afsluiting met woorden van de Amerikaanse predikant Mariann Budde – bekend van haar woorden tegen Trump direct na zijn inauguratie – alles verbond. ‘Durf moedig te zijn’.”
Het kerkasiel is een serieuze zaak. Het besef dat deze familie niet naar buiten kan en dat er nog meer dan 400 andere gewortelde kinderen bedreigd zijn: het is niet te bevatten. Maar het brengt bijzondere dingen teweeg. Daar getuigt ook deze Gouds-Groningse groep weer van.
