Onlangs gaf Jehudi van Dijk een workshop bij het Kerkasiel in de Open Hof in Kampen. Zelf schrijft ze er het volgende over:
Het gedicht dat ik daar maakte is niet zo interessant. Het kerkasiel des te meer. Het is bizar en indrukwekkend. Mijn workshop begint en eindigt als een echte kerkdienst. Ik mag samen met de voorganger de kaars ophalen uit de kerk. Daarna is er een gebed en dan begint de workshop als onderdeel van de kerkdienst.
Met de doorlopende kerkdienst wordt de familie Babayants beschermd tegen uitzetting. Ik weet niet precies de samenstelling van het gezin, maar ik weet wel dat twee kinderen hier zijn geboren. De oudste heeft het MBO afgerond. Het gezin is elf jaar in Nederland. Ergens zijn ze klem geraakt in de papieren werkelijkheid van procedures en aanvragen. Natuurlijk willen ze hier blijven. Uitzetten zou ook een schending zijn van de rechten van het kind. Toch kan het inmiddels in Nederland. Volslagen onschuldige volwassenen en kinderen kunnen midden in de nacht van hun bed worden gelicht en meegenomen. Kinderen! In Nederland! Laat dat even bezinken. Het is hartverwarmend en hoopgevend om te zien hoe het gezin beschermd wordt door vrijwilligers van de kerk die hun werkzaamheden bijna routinematig uitvoeren: Het gezin woont inmiddels vier maanden in de kerk. Ze zijn blij. Ze hebben hier een eigen toilet en douche, wat ze in al die jaren in asielzoekerscentra niet hebben gehad.
Elke twee uur is er een vervolg van de kerkdienst. Ook ’s nachts. De angst voor een inval door de IND is reëel. Er komen voorgangers uit heel het land. Ze nemen soms zelf hun kerkgangers mee en elke kerkdienst begint en eindigt zoals de mijne. En de kaars blijft branden.
In al die tijd zijn de kinderen niet buiten geweest, uit angst voor de IND. Kinderen die niet mogen buitenspelen! Binnen mogen ze af en toe een balletje trappen. Dit is het gevolg van politiek die zich alleen laat gelden in regels, geboden en verboden zonder empathie of moreel en ethisch besef. Gelukkig is het er wel: dat morele besef en die empathie en dat geeft hoop. Er zijn heel veel mensen die andere mensen het beste gunnen ongeacht grenzen of afkomst. Dat heb ik vandaag gezien en dat was mooi.
Dankjewel Open Hof.
