De kerk is een duiventil geworden

Voor Nanda Tegelaar en de andere twee beheerder-vrijwilligers van de Open Hof is hun werk drastisch veranderd sinds het kerkasiel in november 2024 begon. De vaak stille gangen zijn nu gevuld met leven dankzij de 24/7 doorgaande kerkdienst. De kerk is een bruisende plek, vol activiteit en beweging.

“Het vraagt soms wat van je flexibiliteit en er is veel om in de gaten te houden” lacht Nanda. Is er nog genoeg koffie, thee en koekjes? Zijn de ramen overal dicht en de radiatoren uit? Weten de vrijwilligers dat er extra koffie moet worden gezet?” Regelmatig vinden er uitvaarten plaats, waarbij het kerkasiel moet inschikken. De zalen worden ook verhuurd aan clubs en verenigingen, wat soms samenvalt met een groot koor dat de doorlopende kerkdienst muzikaal wil ondersteunen. Het is dan even passen en meten. “Maar het lukt altijd!”

In november hoorden Nanda en haar collega’s dat er binnen 24 uur een gezin in de kerk zou komen wonen. “Het was schakelen, maar iedereen zette gelijk de schouders eronder.” Maandenlang sjouwde ze met tassen vol wasgoed voor het gezin, maar nu er een wasmachine in de kerk is, hoeft dat niet meer. Hoewel het nog steeds anders is dan voorheen, is het inmiddels de nieuwe norm geworden. “Het is jammer dat dit moet gebeuren, maar het is mooi werk om te doen. Ik krijg er meer energie van dan dat het kost,” zegt ze.

De vele bedankjes en complimenten over hoe goed alles geregeld is, geven haar voldoening. Maar vooral de passie van de mensen die de kerk bezoeken, werkt aanstekelijk. “De sfeer is zo goed, iedereen gaat ervoor. En waarom zouden ze ons eigenlijk moeten bedanken? We houden het met elkaar in gang. Zonder bezoekers ook geen diensten. Tegelijkertijd kijk ik ook uit naar het moment dat het kerkasiel voorbij is als dat betekent dat het goed afgelopen is voor de familie.”

De kerk is een duiventil geworden, met bezoekers die in- en uitvliegen. “En zo zou het eigenlijk ook moeten zijn,” zegt Nanda. “Er komen weer mensen die we lang niet gezien hebben. Ze komen hier om kort te zitten en stil te zijn. Het is laagdrempelig om even binnen te lopen. Ook buitenkerkelijke mensen zijn hier vrijwilliger, hoewel zij geen behoefte hebben aan een dienst. De saamhorigheid en gezelligheid is groot. Iedereen is welkom! Als je achter het kerkasiel staat, zie ik geen reden om buiten te blijven!”

Nanda Tegelaar

1 gedachte over “De kerk is een duiventil geworden”

  1. Peter van der Voort

    Verdrietig dat er nog geen perspectief is, maar mooi dat er ook zulke positieve ontwikkelingen zijn met alle vrijwilligers.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven