Nachtwacht: Marnix van der Sijs

(Interview door Rene Fransen)

De 24-uurse diensten kunnen alleen gegarandeerd blijven wanneer ieder uur van de dag gevuld blijft, dus ook de nachtelijke uren. Gelukkig beschikken we over een behoorlijke ‘nachtwacht’, vrijwillige helden die de doorgaande dienst ’s nachts brandende houden.
Wat brengt hen in de nacht, en wat brengt de nacht hen? Deze keer vragen we dat aan Marnix van der Sijs:

“Bij het Kerkasiel ben ik de zelfbenoemde dinsdagnachtvoorganger, van middernacht tot zes uur in de ochtend. Een nacht per week, niet meer en niet minder (tenzij ik op het perron in Zwolle het leven laat tijdens de sprint tussen de intercity en het boemeltje van Blauwnet – die tijd wil nog wel eens krap zijn). De verkiezingsuitslag stemt mij niet hoopvol, maar zolang de familie Babayants doorgaat, ga ik door.

Ik ben erg gehecht geraakt aan het ritueel van het doorgeven van het licht in de voortgaande viering. Het maakt de continuïteit zichtbaar. Dag en nacht blijft er, ook “als alles duister is,” een vlammetje van hoop branden. Bij het doorgeven van het licht zeg ik altijd dat het te doen is om alle hier geboren en gewortelde kinderen, met hun ouders.

Tot nu toe heb ik nog geen moeite gehad met de invulling van de nacht. Er is altijd een liturgisch begin. Ik maak veel gebruik van oude uitzendingen van ‘Het vermoeden’ waarin Annemiek Schrijver mensen uit kerk en samenleving interviewt. Dat geeft altijd aanleiding voor een gesprek met de twee vrijwilligers. Andere bezoekers zijn er niet in de nacht.

Ook draai ik filmhuisfilms, bijvoorbeeld van de Britse regisseur Ken Loach, die sociaal geëngageerde drama’s maakte. De topper is ‘The old Oak’ uit 2023, waarin een groep Syrische vluchtelingen gedropt wordt in een arme Engelse woonwijk. Langzaamaan zie je een toenadering groeien tussen de Syriërs en de buurt. Het sterke punt van de film is de perspectiefwisseling, vanuit alle personages. Die toenadering is nodig voor een barmhartige kijk op hier geboren kinderen van vluchtelingen en hun ouders.”

Foto: Marnix van der Sijs