Veelgestelde vragen

In Nederland wordt het belang van kinderen in de asielprocedure onvoldoende meegewogen. Kinderen worden bijvoorbeeld niet gehoord tijdens de zittingen. Ter vergelijking: bij een uithuisplaatsing is dat wel gebruikelijk. Wij pleiten er daarom voor dat de kinderrechten, die omschreven zijn in het door Nederland ondertekende internationale Kinderrechtenverdrag, worden verankerd in de vreemdelingenwet, die de regels voor toegang en toelating tot Nederland omschrijft.

Kort antwoord:

Er zijn verschillende factoren die zorgen dat een asielprocedure vaak erg lang duurt. De IND is onderbezet door jarenlange bezuinigingen. Dat vertraagt behandeling van de aanvraag, maar ook de uitzetting bij afwijzing kan hierdoor heel lang duren. Verder is de procedure zo opgezet dan asielzoekers niet al hun redenen voor asiel in één aanvraag kunnen onderbrengen – daardoor moeten ze wel procedures stapelen. Het recht op beroep geldt voor de asielzoeker én de overheid. En ook die laatste gaat vaak in beroep als iemand wél asiel krijgt. Maar wat de reden voor de vertraging ook is: het is onrechtvaardig om kinderen te straffen voor de lange procedures, door ze uit te zetten wanneer ze helemaal zijn geworteld in Nederland.

Lang antwoord:

Er zijn verschillende factoren die zorgen dat een asielprocedure vaak erg lang duurt. Door jarenlange bezuinigingen op de IND duurt het al behoorlijk lang voordat de eerste asielaanvraag in behandeling wordt genomen. Als een aanvraag is afgewezen heeft de asielzoeker het recht om in hoger beroep te gaan. En als de aanvraag is toegewezen, kan de IND in hoger beroep gaan. Dat laatste gebeurt ook regelmatig. De wettelijke mogelijkheden (voor asielzoeker én overheid) zijn gebaseerd op internationale verdragen, zoals het VN Vluchtelingenverdrag. Het is niet meer dan
normaal dat asielzoekers en de overheid van die mogelijkheden gebruik maken.

Verder is er vaak meer dan één reden waarom iemand asiel aanvraagt. Die redenen kunnen soms niet allemaal in één procedure worden opgenomen. Ook kan de situatie van de asielzoeker (of die van het land waaruit hij gevlucht is) veranderen, of er is nieuw bewijs gekomen dat het
asielverzoek ondersteunt. Zeker wanneer een asielzoeker vreest voor zijn of haar leven is het logisch dat zo iemand alles probeert om asiel te krijgen. Overigens blijkt bij een tweede of derde aanvraag regelmatig dat er wél asiel moet worden gegeven.

Vertraging ontstaat ook wanneer de overheid een afgewezen asielzoeker niet uitzet, bijvoorbeeld door onderbezetting bij de IND.

Ten slotte: er zijn allerlei redenen waarom een asielprocedure heel lang duurt. Zelfs als dit (deels) komt door het handelen van de ouders is het nog steeds onrechtvaardig om daarvoor de kinderen te straffen, door ze uit te zetten wanneer ze helemaal zijn geworteld in Nederland.

Meer lezen? Kijk eens op de website van Vluchtelingenwerk.

Kort antwoord:

Dat klopt, maar uitzetting van gewortelde kinderen (die langer dan vijf jaar in Nederland verblijven) is erg schadelijk voor hen. Daarom was er voor deze groep tot 2019 een ‘kinderpardon’. Dat is afgeschaft met de belofte dat de procedure sneller zou verlopen, en er dus geen gewortelde kinderen bij zouden komen. Dat is helaas niet gelukt. Het is niet rechtvaardig om kinderen te straffen voor ons onvermogen om een goede asielprocedure op te zetten.

Lang aantwoord:

Inderdaad, en daar gaat het kerkasiel ook niet tegenin. Wij doen geen uitspraken over de juridische procedure, of over de (on)veiligheid van Oezbekistan. Wel wijzen we er op dat we in Nederland lang een ‘kinderpardon’ hadden, waardoor gezinnen met gewortelde kinderen (die langer dan vijf jaar in Nederland hebben gewoond) mochten blijven. De reden hiervoor was (en is!) dat dit erg schadelijk is voor hun ontwikkeling.

Dat kinderpardon is in 2019 afgeschaft, met als toezegging van de regering dat de asielprocedure zou worden versneld. Er zouden daarom geen nieuwe gewortelde kinderen bijkomen. Maar de versnelling kwam niet, en wij vinden dat kinderen daar niet de dupe van mogen worden. Er zijn in Nederland inmiddels weer zo’n vierhonderd gewortelde kinderen in de asielprocedure.

Ten slotte is het ook zo dat Nederland het belang van kinderen in de asielprocedure onvoldoende meeneemt. Kinderen worden bijvoorbeeld niet gehoord tijdens de zitting. Ter vergelijking: bij een uithuisplaatsing is dat wel gebruikelijk. Wij pleiten er daarom voor dat de kinderrechten, die omschreven zijn in het door Nederland ondertekende internationale Kinderrechtenverdrag worden verankerd in de vreemdelingenwet, die de regels voor toegang en toelating tot Nederland omschrijft.

Hier doet het Kerkasiel geen uitspraken over. Wij komen op voor de rechten van gewortelde kinderen. Er kunnen overigens allerlei redenen zijn waarom een doorgaans veilig land voor bepaalde personen toch onveilig kan zijn.

Kerkasiel wordt niet zomaar toegepast. De Raad van Kerken in Nederland heeft vastgelegd wanneer dat gerechtvaardigd is in het document ‘Overwegingen rond kerkasiel’. Dat is bijvoorbeeld wanneer de uit te zetten personen in hun thuisland ernstig gevaar lopen. De schade die gewortelde oplopen bij uitzetting is voor ons daarom een valide reden voor.

De scheiding van Kerk en Staat komt er in het kort op neer dat de staat zich niet bemoeit met de leer van de kerk en de inhoud van kerkdiensten. Omgekeerd moet de kerk zich houden aan de wet. Maar net als individuele burgers of maatschappelijke organisaties kan een kerk protesteren tegen onrecht. Het kerkasiel van de familie Babayants gaat niet over de vraag of de afwijzing van hun asielverzoek terecht was, maar over de schadelijke gevolgen van uitzetting voor gewortelde kinderen.

We hebben met de familie Babayants besproken dat wij geen garantie kunnen geven op een goed resultaat, maar we hebben wel beloofd ons tot het uiterste in te spannen. Al zijn we niet optimistisch over een snelle oplossing, in de Kerk weten we dat de hoop altijd sterker is.

Daarnaast heeft deze familie zelf op onze deur geklopt. Wij hebben toen vastgesteld dat ze vooraf verstandig hebben nagedacht over hun kansen. Zij zagen opsluiting in een kerk als enige optie zien. Dat alleen laat al zien hoe groot de nood was (en is) voor hen.

Voor de kerk is het allereerst belangrijk of de familie Babayants het vol kan houden. Daarnaast is van belang dat er voldoende vrijwilligers blijven om de 24/7 viering gaande te houden. Op dit moment zijn daar geen twijfels over.

Het kerkasiel is geen vorm van politiek bedrijven. Het is een roep om aandacht voor de schadelijke gevolgen van uitzetting voor gewortelde kinderen. Wij roepen de politiek wel op om met ons in gesprek te gaan over het belang van gewortelde kinderen.

In 1994 heeft de overheid nieuwe regels vastgesteld rondom kerkasiel. Daarin staat onder meer dat het ‘bevoegd gezag’ te allen tijde het kerkgebouw binnen mag komen om vreemdelingen op te halen tenzij er een godsdienstoefening of bezinningssamenkomst gaande is. Juridisch gezien is het een noodzaak, en de Raad van Kerken in Nederland stelt dat dit onder voorwaarden ook acceptabel is voor kerken.

Daarnaast heeft de Raad van Kerken in 2021 een rapport geschreven waarin zij stelt dat geloofsgemeenschappen in uiterste nood bescherming kunnen bieden door middel van kerkasiel, waarbij een doorlopende viering wordt gebruikt om mensen te beschermen. Van deze uiterste nood is sprake als uitzetting van een uitgeprocedeerde asielzoeker dreigt, terwijl asielverleners naar eer en geweten ervan overtuigd zijn dat de betreffende persoon bij terugzending in een levensbedreigende situatie terechtkomt. In het rapport staat ook hoe sinds de 6e eeuw aan de hand van teksten uit het Oude Testament (bijv. Ex. 21:12-13; 27:2 en 38:2) in kerken bescherming is geboden aan mensen in nood.

Ook Prof. dr. C. van den Broeke, hoogleraard Rechtstheologie en Kerkrecht aan de Theologische Universiteit Utrecht schref erover in Ars Aequi. Daarin schrijft hij onder meer:

De overheid dient begrip te hebben voor de heilige opdracht van de kerk om op te komen voor kwetsbare mensen voor wie niemand meer opkomt. Het is goed dat er plekken in een democratische rechtsstaat zijn waar uitgeprocedeerde asielzoekers als mensen worden gezien. Dit ontslaat geloofsgemeenschappen niet van de verplichting het rechtsregime van de Nederlandse democratische rechtsstaat te respecteren. Een geloofsgemeenschap moet zich niet willen verheffen boven de overheid.

Vanuit Kampen onderschrijven wij dit volledig. Wij verzetten ons niet tegen en verheffen ons niet boven de overheid. Wij herinneren de overheid aan een belofte die in 2019 gedaan is om procedures te versnellen. Daarover voeren wij graag het gesprek met de overheid. Doordat genoemde belofte niet nagekomen is, komen kinderen in de knel. Voor hen staan wij op.

Nee, vanwege hun veiligheid kunnen zij niet naar buiten. Wel krijgen zij materiaal toegestuurd van hun eigen school. Vanuit de Kerk leren ze en maken ze hun huiswerk. Regelmatig is er contact met mentor en docenten, ook worden ze gesupport door hun klasgenoten.
Waar nodig zoekt de Kerk naar docenten die hen bijles kunnen geven.

Een logische vraag die vaak gesteld wordt.
Vader houdt zich bezig met het repareren van apparaten voor de plaatselijke Kringloopwinkel, hij heeft bijvoorbeeld al meer dan 100 Senseo apparaten gerepareerd. Daarnaast helpt hij mee met klusjes in de Kerk. Daarnaast doet Aleksandr graag aan sport, ook in de Kerk! Sinds hij in de Kerk zit leert hij ook gitaar spelen en heeft hij een taalmaatje die wekelijks komt om de taal te oefenen.
Moeder houdt zich bezig met het gezin: koken, wassen, schoonmaken, verzorgen van de kinderen, helpen met huiswerk.
Aram is opgeleid als ICT-er en helpt met deze website en de Social Media van het Kerkasiel. Daarnaast is Aram een fanatieke sporter en houdt hij zich natuurlijk bezig met gamen.
Ariana is druk met school, dansen, appen. Sinds het Kerkasiel heeft ze piano en zangles. Ze is blij als haar vriendinnen van de dansschool langskomen.
Amelia is vooral druk met school en haar nieuwe telefoon. Wekelijks komt haar bijlesdocent op bezoek en leert ze piano spelen.
De jongste, Aleksa (3), was aan het begin heel verlegen, maar wordt steeds spraakzamer.

De familie Babayants is meestal niet bij de dienst. Zij hebben natuurlijk ook hun eigen leven. Ze koken, wassen, werken, spelen en leren vanuit hun eigen privé ruimte in de Kerk. De reguliere diensten van de eigen gemeente (Open Hof) worden vrijwel altijd door de familie bezocht.

Soms kom je leden van het gezin tegen in de gang. Kom je ze tegen? Hou er dan rekening mee dat zij gewone mensen zijn, die niet de hele dag zielig gevonden worden. Ze vinden het fijn om niet de hele dag over hun situatie te praten, maar ook over het normale leven!

Ja, de kerk maakt kosten voor het levensonderhoud van de familie. Daarnaast zijn er extra kosten voor faciliteiten in de Kerk en bijvoorbeeld energiekosten. U kunt daaraan bijdragen via onderstaande knop.

Jazeker, er is heel veel aandacht. Op de pagina In de Media hebben wij alle nieuwsberichten weergegeven. Wilt u ook iets schrijven over het Kerkasiel? Neem dan contact met ons op via dit formulier.

Als er aan de Kerk om asiel gevraagd wordt kan een Kerk dat in overweging nemen. Daarbij wordt onder meer beoordeeld of er sprake is van een acute noodsituatie (bijvoorbeeld uitzetting). Ook wordt advies ingewonnen bij professionele organisaties die gewend zijn om vergelijkbare situatie te beoordelen. Ook zal de kerk beoordelen of zij praktisch in staat zijn om asiel te bieden. Dat wil dus niet zeggen dat het antwoord altijd positief zal zijn. De kerk kan tenslotte niet alle noodsituaties oplossen. Kerken die asiel overwegen kunnen via het contactformulier contact met ons opnemen om ervaringen te delen.

De familie kan niet naar buiten vanwege hun veiligheid. Wel is bij de Kerk een speciale binnentuin gemaakt (met dank aan vrijwilligers!) waar de familie even lekker naar buiten kan en van het zonnetje genieten.

In principe niet, de familie heeft hun eigen leven. Naast hun eigen leven wordt hun aandacht al veel opgeslokt door de media die hen willen interviewen, filmen en fotograferen. Daarom zijn wij terughoudend in het maken van extra afspraken voor de familie. Ook zij hebben recht op rust en hun eigen privé leven. Heeft u toch een hele speciale reden om de familie te willen ontmoeten? Maak dan een afspraak met de woordvoerders van de familie. U kunt hen bereiken via het contactformulier.

De Open Hof in Kampen heeft positief gereageerd op het verzoek van de familie Babayants. Andere gewortelde kinderen hebben, zover wij weten, geen verzoek bij een kerk gedaan. Bij de Open Hof zijn in elk geval geen andere verzoeken binnengekomen.

De woordvoerders van de familie en de Kerk hebben medische zorg geregeld. Zo is er een huisarts die op bezoek komt als het nodig is. De familie kan ook gebruik maken van andere zorg als dat gewenst is, denk aan bijvoorbeeld Fysiotherapie, mentale zorg of een tandarts. Dit wordt in overleg met de contactpersonen van de familie geregeld.

Het allerbelangrijkst is dat alle 13 miljoen kiesgerechtigden in Nederland weten van het probleem van gewortelde kinderen. U kunt zich inzetten als ambassadeur van gewortelde kinderen. Ook kunt u helpen de doorgaande viering in Kampen gaande te houden als Voorganger, Vrijwilliger of Muzikant.

Wil je voordat je ambassadeur wordt eerst goed inlezen? Lees dan de artikelen bij Achtergrondinformatie, of kijk eens op de website van ChildSupporto.

Dit gaat misschien heel onaardig klinken: Niets. De familie krijgt zo ontzettend veel als iedereen iets meeneemt, dat de kasten aan het begin uitpuilden. Dat is niet gezond, daarom adviseren wij om niets mee te nemen.
Eerder schreven wij daar dit artikel over: Stop met geven, geven!

De asielzoeker vraagt niet om een jarenlange procedure, maar om een snelle beslissing. En inderdaad: nu we als land zoveel geïnvesteerd hebben in deze mensen, waarom zetten we ze dan uit? Ze kunnen ook een bijdrage leveren aan onze samenleving. Neem bijvoorbeeld Aram, die morgen als ICT-er aan de slag kan.

In een democratie telt elke stem, ook de stem van de kerk. De vele vrijwilligers en
sympathisanten van het kerkasiel laten zien hoe breed de zorg voor gewortelde
kinderen leeft onder de bevolking. Er is maatschappelijk óók zorg over de totale
migratie. Maar daar gaat het kerkasiel niet over. Het kerkasiel legt een lacune bloot
in de wet en procedures: er wordt kinderen blijvende schade toegebracht door ze
uit te zetten hoewel ze hier geworteld zijn.

Gezinnen worden in alle vroegte door politiebusjes opgehaald, er is geen ruimte om afscheid te nemen, ze worden in detentie geplaatst en vaak met inzet van vrijheidsbeperkende middelen op het vliegtuig gezet. De Nederlandse overheid heeft dit jaar voor het eerst sinds jaren een gezin met gewortelde kinderen uitgezet, vrienden van de familie Babayants. Het is dus heel realistisch dat dit hen zonder het kerkasiel ook was overkomen. Meer informatie over dit soort situaties vind je op www.childsupporto.nl.

Lang niet alle gewortelde kinderen zijn hier geboren, kijk naar Aram en Ariane.

Bovendien: de procedures duren zo lang dat het tegen het mensenrechtenverdrag is om mensen te verbieden in de tussentijd kinderen te krijgen. En als dit werkelijk hun bedoeling was, dan zou dat betekenen dat de ouders vooraf al zouden weten dat hun leven in ieder geval 5 jaar in de wachtstand (procedures) zou komen. Niemand zou vooraf daarvoor tekenen. Alsmaar wachten en niets mogen is zeer slecht voor je ontwikkeling en gemoedstoestand.

De familie geeft aan dat ze zich zo veilig voelen in de kerk dat ze eindelijk weer met twee ogen dicht kunnen slapen. In Oezbekistan zouden ze dat niet kunnen.

Bovendien: probeer je in te denken hoe weinig opties je moet hebben om met je kinderen in een kerk een schuilplaats te zoeken!

De kerk zet zich op vele manieren in voor mensen in de knel. Iedereen kan een beroep doen op de kerk. Eén van de bekendste voorbeelden is de Pauluskerk in Rotterdam die zich inzet voor daklozen. Heb je hulp nodig? Ga dan in gesprek met je lokale kerk!

De wijze waarop kinderen in Nederland worden uitgezet is traumatisch en dit vergroot hun kwetsbaarheid na terugkeer. Het geen afscheid kunnen nemen van hun vriendjes en vriendinnetjes is schadelijk voor hun hechting. De continue stress gedurende de procedure van zowel kinderen als hun ouders zorgt tevens voor blijvende schade aan hun ontwikkeling.

De ouders op tv of die u kent vertrekken vrijwillig en optimistisch. Zij hebben niet te maken met het trauma van uitzetting. Zij hebben bovendien een goede economische uitgangspositie en geen angst om hun veiligheid. Als ouders onder druk vertrekken maakt het de uitzetting traumatisch voor kinderen.

Het tekort aan woningen is zo groot, dat het bijna net zo groot blijft als er helemaal geen vluchtelingen meer naar Nederland zouden komen. Asielmigratie draagt bij aan de vraag naar meer woningen, maar dan heb je het over gemiddeld zes procent van de sociale huurwoningen.
Vluchtelingen zijn niet de oorzaak van de woningcrisis. Er is maar één oorzaak: het falende woonbeleid van de afgelopen jaren. Zo is er te weinig sociale huur gebouwd de afgelopen jaren. Daarnaast zijn er meer alleenstaanden, gescheiden gezinnen en ouderen die zelfstandig blijven wonen. En doen arbeids-en kennismigranten een beroep op de woningmarkt.

Wanneer besloten wordt dat gewortelde kinderen en hun ouders niet meer mogen worden uitgezet, vangen we naar schatting zo’n 25 gezinnen extra per jaar op die sinds (de afsluitingsregeling) in 2019 tussen wal en schip vallen. Een aantal dat goed te overzien is dus.