Schuilen in Open Hof – week 6

Ds. Kasper Jager

De zesde week van het kerkasiel in Open Hof was een bijzondere week. Op donderdagochtend 2 januari om 6.00 uur was het kerkasiel 1000 uur bezig. En we sloegen met elkaar een brug van 2024 naar 2025 en namen de familie Babayants met ons mee. Alle goede wensen voor het nieuwe jaar krijgen nieuwe lading in Open Hof. Met alle 236 voorgangers, 53 muzikanten, 156 vrijwilligers, en de vele honderden kerkgangers vanuit het hele land, blijven we bidden voor en hopen op een rechtvaardige en menswaardige oplossing voor Aram, Ariana, Amelia en Aleksa en voor alle gewortelde kinderen in Nederland en hun ouders.
We willen iedereen die in 2024 het kerkasiel in Open Hof heeft gesteund heel hartelijk danken. Bij de start hadden we niet kunnen voorzien dat deze doorlopende viering zo breed gedragen zou worden. Het elan om ook in 2025 verder te gaan is gelukkig groot. Maar om het ook in 2025 vol te houden, blijven we nieuwe voorgangers, musici, vrijwilligers en bezoekers nodig hebben.

De aandacht van de media blijft onverminderd groot. Zo kopt Trouw op maandag 30 december:

Dominee Kasper Jager ziet een brede beweging ontstaan die het asiel steunt dat zijn kerk verleent aan een Oezbeeks gezin. ‘Mensen in nood help je, daar hoef je niet gelovig voor te zijn.’
Uit dit interview: Vraag: ‘Bij het begin van het kerkasiel zei u te hopen dat dit een beweging losmaakt in de politiek, de samenleving en de kerken. Ziet u daar al iets van?’ Antwoord: ‘Jazeker. Er is steun vanuit maatschappelijke organisaties, zoals kinderrechtenorganisatie Defence for Children. Dit kerkasiel vindt plaats in een kerk, maar je hoeft niet religieus te zijn om het te steunen. Ik vind mijn motivatie in de kerk. Maar het wordt breed gedragen. Mensen in nood help je, daar hoef je niet gelovig voor te zijn. Ook het Humanistisch Verbond heeft zich aangesloten en om dat te onderstrepen gaat directeur Robbert Bodegraven ook een keer voor.’

Drie impressies uit de appgroepen van het kerkasiel en op Facebook:

Alida Groeneveld: Vanmorgen hebben we een lied gezongen uit de periode van het kerkasiel in de Bethelkapel in Den Haag in 2018/2019. Op de melodie van ‘Zomaar een dak boven wat hoofden’ schreef Henk Boots deze tekst:

Dit is de vraag: wie is mijn naaste
van wie je op je weg ontmoet?
Ben je het zelf, is het een ander,
of is er niemand die iets doet?
Liefde is aandacht, kijken en zien,
nabij zijn, openstaan,
en doen wat moet gedaan.

Honger had ik, jij gaf mij eten,
ziek was ik, jij stond aan mijn bed.
Jij nam mij op, ik was een vreemde,
jij hebt je voor mij ingezet.
Want in de minsten, weet, lieve mens,
dat ik daar vindbaar ben,
als was ik één van hen.

Dick Timmer: We hebben 2024 afgesloten met Bonhoeffer: “De kerk heeft de plicht de staat te vragen of het staatsoptreden te verantwoorden is als legitiem staatsoptreden. En daar zijn we 2025 mee ingegaan.

Nieke Jansen: ‘Veel heil en zegen’. Het nieuwe jaar begon voor mij in Open Hof. Aftellen naar 0.00 uur in de doorgaande viering. Het licht doorgegeven krijgen dan Dick Timmer. Het glas heffen – met een 0 % bubbel – en vuurwerk kijken met de familie Babayants en anderen.
Zo begonnen we nog nooit een nieuw jaar, beseften we samen. De viering ging door. Over hoop, waarin kwetsbaarheid en weerbaarheid hand in hand gaan. Die ‘en toch’ zegt, bij zoveel ‘ja maar’s’. En we hoorden black gospel, heel veel mooie black gospel, met dank aan Adriaan Stam en Linda Westera. Om 8.00 uur ging het licht en de viering door, in een Taizé-viering. Vrede en alle goeds in 2015!